عشق پرشور و مخفيانه اي كه ميان دو بازيگر مطرح سينماي آمريكا و ولز، اليزابت تيلور و ريچارد برتون، در سال 1963 و پس از بازي در فيلم كلئوپاترا شكل گرفت، سرانجام به زندگي ده ساله ي آن دو با يكديگر منجر شد. كتاب پيش رو روايتگر عاشقانه ي ديگري است كه ريچارد در حين رابطه با اليزابت، به آن دچار مي شود.
BEAUTIFUL RUINS BY JESS WALTER عشق پرشور و مخفيانه اي كه ميان دو بازيگر مطرح سينماي آمريكا و ولز، اليزابت تيلور و ريچارد برتون، در سال 1963 و پس از بازي در فيلم كلئوپاترا شكل گرفت، سرانجام به زندگي ده ساله ي آن دو با يكديگر منجر شد. كتاب پيش رو روايتگر عاشقانه ي ديگري است كه ريچارد در حين رابطه با اليزابت، به آن دچار مي شود.
گزیده ای از کتاب ليديا با همه ي كساني كه پات مي شناخت فرق داشت، باهوش، بانمك، محجوب و خجالتي. زيبا هم بود، هرچند خودش متوجه نبود (و راز جذابيتش هم همين بود) كه حتا بي آنكه دلشوره ي ظاهرش را داشته باشد و دستي به صورتش بزند، همچنان زيباست. ساير زن ها مثل كادوهايي بودند كه پات هميشه از بازكردنشان نااميد مي شد، ولي ليديا در زير پيراهن هاي گشاد و كلاه نخي لبه كوتاهش مثل يك راز بود. پات در آخرين ديدارشان آن كلاه را آرام از سر او برداشته بود و به عمق چشمان شرابي او نگاه كرده و گفته بود: عزيزم، بيش از موسيقي و شراب و هرچيز ديگر، نياز من به توست.
آن روز ليديا به او خيره شده و چشم هايش از حسرت نمناك شده بود. كلاهش را آرام از او گرفته و به او گفته بود: پناه بر خدا، پات، دوباره خواب نما شده اي.